Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Fatalna, słaba, spłycona i upolityczniona. Tytuł powinien brzmieć "Jak oszukuje PO, ale PiS już nie". Poziom hipokryzji właściwie leje się strumieniami z każdej strony.

Fatalna, słaba, spłycona i upolityczniona. Tytuł powinien brzmieć "Jak oszukuje PO, ale PiS już nie". Poziom hipokryzji właściwie leje się strumieniami z każdej strony.

Czyta się bardzo przyjemnie, każda z przedstawionych 17 postaci jest bardzo ciekawa i oddaje pewien wspólny duch Rosjan. Szczególnie podobały mi się opowieści Kariny (szkolenia młodych dzieci), Saszy (sobowtór Lenina), Tasaka (nacjonalista), Eryka (porywacz żon).

Z chęcią zobaczę inne reportaże pani Włodarczyk.

Czyta się bardzo przyjemnie, każda z przedstawionych 17 postaci jest bardzo ciekawa i oddaje pewien wspólny duch Rosjan. Szczególnie podobały mi się opowieści Kariny (szkolenia młodych dzieci), Saszy (sobowtór Lenina), Tasaka (nacjonalista), Eryka (porywacz żon).

Z chęcią zobaczę inne reportaże pani Włodarczyk.

Trochę zbyt uniwersytecka, dużo przeskoków w czasie, mało (jak dla mnie) realnej historii więźniów.

Trochę zbyt uniwersytecka, dużo przeskoków w czasie, mało (jak dla mnie) realnej historii więźniów.

Pamiętam, że oglądając jako dziecko film byłem pod naprawdę dużym wrażeniem (szczególnie pamiętnej sceny z Prosiaczkiem).

Książka jednak słaba (może już tak na mnie nie działa jako dorosłego człowieka), dużo teatralnych dialogów. W kategoriach "specyficznych społeczeństw" jest wiele lepszych.

Pamiętam, że oglądając jako dziecko film byłem pod naprawdę dużym wrażeniem (szczególnie pamiętnej sceny z Prosiaczkiem).

Książka jednak słaba (może już tak na mnie nie działa jako dorosłego człowieka), dużo teatralnych dialogów. W kategoriach "specyficznych społeczeństw" jest wiele lepszych.

Trochę taki prywatny, mało ciekawy pamiętnik rodziców. Jeśli spodziewasz się szerszego spojrzenia na pewne problemy występujące w Chinach ta książka Ci go nie pokaże. Dodatkowo kłuje troszkę "nadętość" rodziców.

Trochę taki prywatny, mało ciekawy pamiętnik rodziców. Jeśli spodziewasz się szerszego spojrzenia na pewne problemy występujące w Chinach ta książka Ci go nie pokaże. Dodatkowo kłuje troszkę "nadętość" rodziców.

Całkiem ciekawa konstrukcja: wywiad z każdą osadzoną jest kwitowany faktami z akt. Możemy więc zobaczyć, jak bardzo wiele z nich próbuje wybielić swoje zbrodnie.

Z drugiej strony w stosunku do niektórych bohaterek czułem żal, bo tak naprawdę nie powinny być skazane (np. jedna z kobiet była wykorzystywana i bita przez męża przez lata).

Całkiem ciekawa konstrukcja: wywiad z każdą osadzoną jest kwitowany faktami z akt. Możemy więc zobaczyć, jak bardzo wiele z nich próbuje wybielić swoje zbrodnie.

Z drugiej strony w stosunku do niektórych bohaterek czułem żal, bo tak naprawdę nie powinny być skazane (np. jedna z kobiet była wykorzystywana i bita przez męża przez lata).

O ile początek jest w miarę w porządku, to im dalej tym gorzej. Autor książki to straszny gbur i ignorant, niekonsekwentny, bardzo często sam sobie zaprzeczający. Zbyt dużo pseudomatematyki i pseudofilozofii, aczkolwiem sama idea antykruchości (którą można opisać na 10-20 stronach) jest ciekawa.

O ile początek jest w miarę w porządku, to im dalej tym gorzej. Autor książki to straszny gbur i ignorant, niekonsekwentny, bardzo często sam sobie zaprzeczający. Zbyt dużo pseudomatematyki i pseudofilozofii, aczkolwiem sama idea antykruchości (którą można opisać na 10-20 stronach) jest ciekawa.

Bardzo pozytywne zaskoczenie, mimo (moim zdaniem) tandetnej oprawy graficznej książki. Dobrze wprowadza w podstawy. Dużo przykładów, zrozumiały język.

Bardzo pozytywne zaskoczenie, mimo (moim zdaniem) tandetnej oprawy graficznej książki. Dobrze wprowadza w podstawy. Dużo przykładów, zrozumiały język.

Zła, fenomenalnie zła. Brak myśli przewodniej, niekonsekwencja, czyta się właściwie jak porady z Super Ekspresu a nie książkę motywacyjną.

Zła, fenomenalnie zła. Brak myśli przewodniej, niekonsekwencja, czyta się właściwie jak porady z Super Ekspresu a nie książkę motywacyjną.

Dość lekka i przyjemna, mimo szablonowości. Postaci mają fajną osobowości, opisy miejsc w których dzieje się akcja nie są irytujące. Bardzo fajny (choć do przewidzenia) motyw Watson-Edmund.

Na minus - niepotrzebna i na siłę poprawność polityczna (związek monarchy i biskupa) i praktycznie zbędna fabularnie rodzina królewska.

Dość lekka i przyjemna, mimo szablonowości. Postaci mają fajną osobowości, opisy miejsc w których dzieje się akcja nie są irytujące. Bardzo fajny (choć do przewidzenia) motyw Watson-Edmund.

Na minus - niepotrzebna i na siłę poprawność polityczna (związek monarchy i biskupa) i praktycznie zbędna fabularnie rodzina królewska.

Po przeczytaniu książki kompletnie zrozumiałem krytykę pod adresem serialu. Naprawdę dobre, mroczne SF dla dorosłych (choć były momenty, że czułem się jakbym czytał dobry horror).

Po przeczytaniu książki kompletnie zrozumiałem krytykę pod adresem serialu. Naprawdę dobre, mroczne SF dla dorosłych (choć były momenty, że czułem się jakbym czytał dobry horror).

Film K-PAX jest chyba moim ulubionym (świetna fabuła, super obsada, genialna muzyka), więc w stosunku do książki miałem wielkie oczekiwania. I książka je spełniła.

Od strony psychologicznej książka jest prześwietna. Prot jest tak samo zabawny jak w filmie, reszta postaci też fantastycznie rozrysowana (chociaż trochę bardziej podobała mi się filmowa rodzina doktorka).

Bardzo pozytywna i pozwalająca na przemyślenia.

Film K-PAX jest chyba moim ulubionym (świetna fabuła, super obsada, genialna muzyka), więc w stosunku do książki miałem wielkie oczekiwania. I książka je spełniła.

Od strony psychologicznej książka jest prześwietna. Prot jest tak samo zabawny jak w filmie, reszta postaci też fantastycznie rozrysowana (chociaż trochę bardziej podobała mi się filmowa rodzina doktorka)....

To nie jest dobra biografia. Autorka do tematu podeszła zbyt emocjonalnie. Zamiast przedstawiać fakty zbyt często próbuje na każdym kroku wyśmiewać Putina (z bardzo chamskimi insynuacjami na temat jego seksualności), co może sprzedaje się w dyskusjach telewizyjnych, ale nie w czymś co pretenduje do roli biografii. Bardzo często dopasowuje poszlaki do własnych tez - niestety jak dla mnie kompletnie brakuje wiarygodności.

Dobry aspekt książki to opis konfliktu Czeczeńskiego - otworzył mi trochę oczy, bo pamiętam, że oglądając jako młodsza osoba relację z ataków terrorystycznych (teatr, szkoła) miałem jednoznaczną opinię na ich temat.

To nie jest dobra biografia. Autorka do tematu podeszła zbyt emocjonalnie. Zamiast przedstawiać fakty zbyt często próbuje na każdym kroku wyśmiewać Putina (z bardzo chamskimi insynuacjami na temat jego seksualności), co może sprzedaje się w dyskusjach telewizyjnych, ale nie w czymś co pretenduje do roli biografii. Bardzo często dopasowuje poszlaki do własnych tez - niestety...

Genialna.

Niegdy bym nie powiedział, że może mi się podobać kryminał osadzony w średniowieczu. I nie tylko ... świetni bohaterowie z krwi i kości (nie tylko Wilhelm i Elbo), niesamowite rozkminy psychologiczne. I najważniejsze - od początku do końca trzyma się całości.

Genialna.

Niegdy bym nie powiedział, że może mi się podobać kryminał osadzony w średniowieczu. I nie tylko ... świetni bohaterowie z krwi i kości (nie tylko Wilhelm i Elbo), niesamowite rozkminy psychologiczne. I najważniejsze - od początku do końca trzyma się całości.

Trzecie podejście do Lema, niestety nieudane. Troszkę opdychający, techniczny / profesorski język autora. Brak imion, minimum interakcji pomiędzy bohaterami. Wyobrażenia Lema z okresu 1950 roku trochę źle się zestarzały (w szczególności pojazd kosmiczny z książkową biblioteką).

Trzecie podejście do Lema, niestety nieudane. Troszkę opdychający, techniczny / profesorski język autora. Brak imion, minimum interakcji pomiędzy bohaterami. Wyobrażenia Lema z okresu 1950 roku trochę źle się zestarzały (w szczególności pojazd kosmiczny z książkową biblioteką).

Moje pierwsze podejście do kryminału historycznego.

O ile całkiem podobał mi się początek, to niestety im dalej tym gorzej. Bohaterowie bardzo nudni i statyczni, mało opisów psychologii i genezy postępowania, za dużo brutalizmu i epatowania seksem. Właściwie autor nie daje dużych szans na zgadywanie kto i dlaczego, każdy może być podwójnym/potrójnym agentem. Trochę odbiór ratuje zakończenie.

Moje pierwsze podejście do kryminału historycznego.

O ile całkiem podobał mi się początek, to niestety im dalej tym gorzej. Bohaterowie bardzo nudni i statyczni, mało opisów psychologii i genezy postępowania, za dużo brutalizmu i epatowania seksem. Właściwie autor nie daje dużych szans na zgadywanie kto i dlaczego, każdy może być podwójnym/potrójnym agentem. Trochę odbiór...

Po wielu latach przymiarki wreszcie udało mi się przeczytać i niestety nie jestem jakoś ekstremalnie zadowolony. Trochę nudny początek, pompatyczne dialogi, trochę zbyt czarno-białe postacie.

Muszę przyznać, że film wyciągnął najfajniejsze rzeczy, a pominął dużo zbędnych (Bombadil).

Po wielu latach przymiarki wreszcie udało mi się przeczytać i niestety nie jestem jakoś ekstremalnie zadowolony. Trochę nudny początek, pompatyczne dialogi, trochę zbyt czarno-białe postacie.

Muszę przyznać, że film wyciągnął najfajniejsze rzeczy, a pominął dużo zbędnych (Bombadil).

Nie wiem na ile "fakty" podawane w książce są rzetelne, ale jeśli nawet 20% materiału to prawda - może to budzić przerażenie. Książka bazuje na domysłach i opiniach ludzi skonfliktowanych z Kremlem. Z drugiej strony - zakładając że mówią prawdę - jest właściwie niemożliwym udowodnienie tego (szczególnie że podano przykład rządu brytyjskiego i jego podejścia do tego typu spraw).

Szczerze mówiąc o ile pewnych rzeczy mogłem się spodziewać po Rosji, to właśnie sposób postępowania rządów państw europejskich i USA najbardziej bulwersuje w książce. Cele ekonomiczne są zawsze ważniejsze niż sprawiedliwość - zawsze można przecież zasłonić się "interesem narodowym". No cóż - w dzisiejszych czasach każdy widzi dokąd doprowadziła długotrwała uległość wobec Kremla.

Nie wiem na ile "fakty" podawane w książce są rzetelne, ale jeśli nawet 20% materiału to prawda - może to budzić przerażenie. Książka bazuje na domysłach i opiniach ludzi skonfliktowanych z Kremlem. Z drugiej strony - zakładając że mówią prawdę - jest właściwie niemożliwym udowodnienie tego (szczególnie że podano przykład rządu brytyjskiego i jego podejścia do tego typu...

To nie jest książka o Rosji. To książka o nudnym, troszkę pierdołkowatym wykładowcy, który wskutek pewnych okoliczności przeprowadza się z USA do Rosji, aby zaopiekować się babcią z demencją. Większość książki to właściwie nudna biografia autora, która równie dobrze mogła by dziać się w innym kraju i nie zmieniło by to odbioru książki.

Najbardziej zawiodłem się na relacjach z babcią - spodziewałem się tutaj opowieści z pierwszej ręki o wcześniejszych latach, jakiegoś spojrzenia dlaczego Rosja jest jaka jest. Nie było nawet blisko - może poza opisem w jakich okolicznościach babcia dostała mieszkanie "od Stalina".

Bardzo negatywnie też postrzegam głównego bohatera - nudny nijaki profesorek z (być może) dużą wiedzą o Rosji, której nie potrafi przystępnie przedstawić. Dużo pozowania na męczennika, dużo gadania o niczym.

To nie jest książka o Rosji. To książka o nudnym, troszkę pierdołkowatym wykładowcy, który wskutek pewnych okoliczności przeprowadza się z USA do Rosji, aby zaopiekować się babcią z demencją. Większość książki to właściwie nudna biografia autora, która równie dobrze mogła by dziać się w innym kraju i nie zmieniło by to odbioru książki.

Najbardziej zawiodłem się na...

Raczej słaba pozycja.

Zaczynając od pozytywów, książka wprowadza fajny podział na 12 typów osobowości (co zachęciło mnie do kupna). I chyba tyle ....

Minusów jest dużo. Dla mnie największym jest to że książka sugeruje tytułem jak radzić sobię z najbardziej ekstremalnymi przypadkami, natomiast proponowane rozwiązania raczej zadziałają tylko na osoby które nie są w ekstremum.
Dużo historyjek jest bardzo tandetnych; to troszkę takie historie bardziej dla dzieci/młodzieży. Czasami na ich zakończenie brakowało mi tylko słynnego "I wszyscy śmialiśmy się do rozpuku". Zdecydowanie jestem bardziej fanem historii życiowych, niż bajek o wiewiórkach.
Kolejny problem to założenie (często stosowane w motywacji), że robiąc źle - wszyscy mają dobre intencje. Nie jest to prawda.

Jeżeli szukasz odpowiedzi jak poradzić sobie z bardzo, bardzo irytującymi ludźmi to porady z tej książki Ci nie pomogą.

Raczej słaba pozycja.

Zaczynając od pozytywów, książka wprowadza fajny podział na 12 typów osobowości (co zachęciło mnie do kupna). I chyba tyle ....

Minusów jest dużo. Dla mnie największym jest to że książka sugeruje tytułem jak radzić sobię z najbardziej ekstremalnymi przypadkami, natomiast proponowane rozwiązania raczej zadziałają tylko na osoby które nie są w...